Protestsong
Crosby besloot op de avond van de moord op Kennedy een protestsong te schrijven en het resultaat was Long Time Gone. Crosby geloofde in Kennedy en vond dat hij een boodschap van positieve veranderingen in Amerika bracht.
I believed in him because he said he wanted to make some positive changes in America, and he hadn’t been bought and sold like Johnson and Nixon – cats who made their deals years ago with the special interests in this country in order to gain power.
Het wordt wel een van de meest
confronterende en directe getuigenissen genoemd die hij in een songtekst
vervatte. Het was een van de beroemdste nummers van het debuutalbum Crosby,
Stills & Nash (1969) en is te horen aan het begin van de
Woodstock-film.
Speak out, you got to speak out,
against the madness.
You got to speak, speak,
stand up and speak your mind.
That’s if you dare.
Psychedelische orgelgeluid
Op de albumversie was Stills verantwoordelijk voor het
psychedelische orgelgeluid, het solide basritme was van Greg Reeves bassist die volgens de overlevering nog maar 15 jaar oud was. Verder vulde Crosby aan met
slaggitaar en speelde Dallas Taylor op de drums. Bovendien zong het trio
de karakteristieke harmoniezang waarmee ze bekend zijn geworden. Later
sloot ook Neil Young zich aan bij dit drietal en groeide ze uit tot een supergroep.
Tom Jones
Het nummer wordt ook gezongen in de show van Tom Jones waar de groep en Neil Young die zich ook bij het drietal heeft gevoegd, in zijn televisieshow het nummer live ten gehore te brengen. Er is een kink in de kabel want Neil Young weigert. Na veel gehannes en gedoe doet hij toch mee en het resultaat mag er wezen.